%0 Journal Article %T مقایسه وضعیت های مختلف تمرین پلانک بر فعالسازی عضلات دورکننده ران و شکمی در فوتبالیست های مرد جوان %J مطالعات طب ورزشی %I پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی %Z 2322-1658 %A زمانی, ماهور %A قیطاسی, مهدی %A زارعی, مصطفی %D 2023 %\ 03/21/2023 %V 15 %N 35 %P 17-40 %! مقایسه وضعیت های مختلف تمرین پلانک بر فعالسازی عضلات دورکننده ران و شکمی در فوتبالیست های مرد جوان %K تمرین پلانک %K بازیکن فوتبال %K عضلات مرکزی %K فعالیت عضلانی %R 10.22089/smj.2022.12809.1605 %X تقویت عضلات ران از روش‌های مهم در پیشگیری و بازتوانی آسیب‌ها و اختلالات اسکلتی‌عضلانی است. عضلات شکمی نیز در ثبات ناحیه مرکزی بدن بویژه پیشگیری از جابجایی‌های ناخواسته در ستون فقرات، نقش دارند. از تمریناتی که می توان این دو ناحیه را تقویت کرد، پلانک است. هدف مطالعه حاضر مقایسه وضعیت های مختلف پلانک بر میزان فعالیت عضلانی در عضلات منتخب ران و شکم در فوتبالیست های مرد جوان است. با توجه به معیارهای ورود 18 بازیکن 18 تا 23 سال به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. میزان فعالیت برحسب حداکثر انقباض ارادی و زمان شروع فعالسازی عضلات سرینی میانی، کشنده پهن نیام، مورب داخلی و مورب خارجی در سه وضعیت مختلف پلانک؛ پلانک از پهلو همراه با دورکردن ران، همراه با دورکردن ران و زانوی خمیده و همراه با دور کردن تنه با دستگاه الکترومیوگرافی اندازه گیری شد. داده های حاصل براساس آزمون آنوا با اندازه های تکراری مورد بررسی قرار گرفت و نتایج تفاوت معناداری در فعالیت عضلات سرینی میانی، کشنده پهن نیام و مورب خارجی در سه وضعیت مختلف تمرین پلانک نشان ندادند (P≤0.05). نتایج، تفاوت معناداری را در زمان فعالسازی هیچ یک از عضلات در بین تمرینات نشان نداد (P≥0.05). می توان نتیجه گرفت که پلانک از پهلو را با هدف تقویت عضلات دورکننده ران و همچین بکارگیری موثر عضلات مورب شکمی به صورت همزمان مورد استفاده قرار داد. موثرترین وضعیت تمرینی جهت فعالسازی عضلات دورکننده ران و مورب داخلی را می توان پلانک پهلو همراه با دور کردن ران پیشنهاد نمود. %U https://smj.ssrc.ac.ir/article_3446_0eff354610055b2c0713c6818222904c.pdf