پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2013
11
16
بررسی ریتم اسکاپولوهومرال و نسبت قدرت ایزومتریک عضلات آگونیست به آنتاگونیست شانه در بازیکنان هندبال و افراد غیرورزشکار
15
30
FA
سید حسین
حسینی مهر
0000-0003-0005-8483
دانشگاه بوعلی سینا همدان
hosseinimehrhossein@gmail.com
مهرداد
عنبریان
دانشگاه بوعلی سینا همدان
m_anbarian@yahoo.com
محمد تقی
خسروی
دانشگاه گیلان
هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسهی ریتم اسکاپولوهومرال و نسبت قدرت ایزومتریک عضلات آگونیست به آنتاگونیست شانه در بازیکنان هندبال و افراد غیرورزشکار بود. تعداد 40 آزمودنی (20 بازیکن هندبال با میانگین سنی 1/2±21/22 سال و 20 غیرورزشکار با میانگین سنی 3/2±21/22 سال) بهصورت تصادفی بهعنوان نمونهی آماری انتخاب شدند. برای اندازهگیری قدرت ایزومتریک عضلات شانه از دینامومتر دستی نیکلاس و برای اندازهگیری دامنهی حرکتی بازو و کتف از اینکلینومتراستفاده شد. ریتم اسکاپولوهومرال از تقسیم الویشن بازو بر چرخش بالایی کتف در زوایای 45، 90 ، 135، از 45 تا 90 و از 90 تا 135 درجه ابداکشن شانه در صفحهی فرونتال محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان داد که درمقایسهی نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست، تفاوت معنیداری بین شانهی برتر و غیربرتر افراد غیرورزشکار وجود نداشت؛ در حالی که در بازیکنان هندبال در نسبت قدرت عضلات ابداکتور به اداکتور (002/0 p=) تفاوت معنیداری بین شانهی برتر و غیربرتر وجود داشت. همچنین در ریتم اسکاپولوهومرال، تفاوت معنیداری در زوایای مختلف ابداکشن شانه، بین شانهی برتر و غیربرتر افراد غیرورزشکار وجود نداشت؛ در حالی که در بازیکنان هندبال تفاوت معنیداری در ریتم اسکاپولوهومرال در90 درجه (01/0 p=)، 135 درجه (02/0 p=) و از 45 تا 90 درجهی ابداکشن (02/0 p=) بین شانهی برتر و غیربرتر وجود داشت. با توجه به نتایج مطالعهی حاضر، تعادل گروههای عضلانی شانه، بهویژه تعادل نسبت عضلات ابداکتور به اداکتور در شانهی برتر ورزشکاران پرتاب از بالای سر که فعالیت آنها بهصورت یکطرفه صورت میگیرد، برای جلوگیری از برهم خوردن ریتم اسکاپولوهومرال توصیه میشود.
ریتم اسکاپولوهومرال,قدرت عضلات شانه,دامنهی حرکتی شانه
https://smj.ssrc.ac.ir/article_162.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_162_7ef2551dbd48f9e6b5a3aeceb87c92c6.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2014
01
21
تأثیر یک برنامهی 12 هفتهای تمرینات اصلاحی بر ناهنجاریهای سر و شانه به جلو
31
44
FA
فواد
صیدی
دانشگاه تهران
foadseidi@ut.ac.ir
تغییر در راستای مناسب سر بر روی بدن و متعاقباً مفاصل گردنی و بازو یکی از عوامل خطرزای گزارششده در تحقیقات پیشین است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر یک برنامهی 12 هفتهای تمرینات اصلاحی در افراد مبتلا به ناهنجاری سر و شانه به جلو بود. به این منظور، 40 فرد (20 مرد و 20 زن) دارای ناهنجاریهای سربه جلوی بزرگتر از 46 درجه و شانه به جلوی بزرگتر از 52 درجه با میانگین سنی 67/1±08/21 سال، وزن 70/12±23/63 کیلوگرم و قد 44/10±21/170 سانتیمتر بهصورت هدفمند انتخاب شدند. این افراد بهطور تصادفی به دو گروه 20 نفرهی تجربی و کنترل تقسیم شدند. از روش عکسبرداری از نمای نیمرخ برای اندازهگیری همزمان زوایای سر و شانه به جلو استفاده شد. یافتههای تحقیق با استفاده از روشهای آمار توصیفی و مقایسهای (آزمون آماری تی زوجی) تجزیه و تحلیل شد و نتایج حاکی از کاهش معنادار زوایای سر و شانه به جلو در افراد گروه تجربی و اندازهی اثر بزرگ برنامهی تمرینات اصلاحی مورد استفاده در تحقیق حاضر بود. در نتیجه، استفاده از این برنامه در افراد مبتلا به ناهنجاری های مذکور توصیه میشود.
سر به جلو,شانه به جلو,تمرینات اصلاحی
https://smj.ssrc.ac.ir/article_163.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_163_83a71001deece787f5448a57ac17c8bd.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2014
01
21
تأثیر تمرینات ترکیبی )تعادلی و مقاومتی( بر تعادل، انعطافپذیری و عملکرد حرکتی بیماران مرد مبتلا به پارکینسون
45
58
FA
عفت
بمبئی چی
دانشگاه اصفهان
e.bambaeichi@yahoo.com
نادر
رهنما
0000-0002-7603-4413
دانشگاه اصفهان
rahnamanader@yahoo.com
فواد
محمودی
دانشگاه اصفهان
foad.mahmudi@yahoo.com
بیماری پارکینسون یک عارضهی پیشروندهی مزمن است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار میدهد و با ایجاد اختلال در عقدههای قاعدهای مغز، مشکلات حرکتی زیادی را در بیماران ایجاد میکند. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات ترکیبی )تعادلی و قدرتی( بر تعادل، انعطافپذیری و عملکرد حرکتی بیماران مرد مبتلا به پارکینسون بود. تعداد 22 نفر از بیماران مبتلا به پارکینسون شهرستان اصفهان بهصورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند که بهصورت تصادفی در دو گروه تجربی (11 نفر) و گروه کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی بهمدت 10 هفته به انجام برنامهی تمرینی منتخب پرداختند. قبل و بعد از دورهی تمرینی، تعادل ایستا (چشمان باز و بسته)، انعطافپذیری (آزمون بشین و برس) و عملکرد حرکتی (با پرسشنامهی UPDRS) تمامی بیماراناندازهگیری و نتایج با استفاده از t وابستهو مستقل٬ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بیماران گروه تجربی، تعادل (پای برتر و غیربرتر و در هر دو حالت چشمان باز و بسته)،انعطافپذیری و عملکرد حرکتی بعد از مداخلهی تمرینی بهطور معناداری بهبود یافت (P< 0.05). در متغییر های فوق، تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد .(P< 0.05) از یافتههای تحقیق میتوان نتیجهگیری کرد که تمریناتمقاومتی و تعادلی باعث بهبود تعادل، انعطافپذیری و عملکرد حرکتی در بیماران مبتلا به پارکینسون شدهاست. بنابراین میتواند بهعنوان یک مداخلهی تمرینی برای این دسته از بیماران توصیه شود.
پارکینسون,تعادل,انعطافپذیری, عملکرد حرکتی
https://smj.ssrc.ac.ir/article_164.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_164_0f470f7bf1006d0c58eb855c6bf0ac5d.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2014
01
21
تحلیل سینتیکی دو شوت رویپای زمینی و هوایی با حداکثر تلاش بوسیله ی مدل دینامیکی
59
72
FA
مصطفی
حاج لطفعلیان
0000-0002-9581-5645
دانشگاه خوارزمی
mostafa.h.lotfalian@gmail.com
شهرام
لنجان نژادیان
دانشگاه اصفهان
حسین
مجتهدی
دانشگاه اصفهان
هدف از این مطالعه،بررسی برخی از پارامترهای سینتیکی مفاصل پای ضربه و انجام مقایسه بین دو شوت زمینی و هوایی بهکمک مدل دینامیکی مناسب بود. بدین منظور از 6 نفر ورزشکار ماهر با میانگین سن: 2/2± 16/25 سال، وزن: 6/6±8/70 کیلوگرم و قد: 5/6±173 سانتیمتر دعوت شد تا به عنوان آزمودنی در تحقیق شرکت کنند. به منظور محاسبهی سینماتیک حرکت، تعداد 5 مارکر به نقاط آناتومیکی پای ضربه متصل و از حرکت شوت زمینی و هوایی ورزشکاران با دو دوربین کاسیو (ZR200) با سرعت نمونهبرداری 240 فریم بر ثانیه تصویر گرفته شد. برای انجام تحلیل سینتیکی حرکت، دادههای سینماتیکیِ بدست آمده از پردازش تصویر، وارد مدل دینامیکی شد که بوسیله نرمافزار شبیه ساز مکانیکی ساخته شده بود. مدل ساخته شده دارای 4 درجهی آزادی شامل فلکشن و آبداکشن ران، اکستنشن زانو و پلانتار فلکشن مچ بود. نتایج پژوهش نشان داد که دو شوت زمینی و هوایی در گشتاور ایجاد شده در فلکشن ران و پلانتار فلکشن مچ، با یکدیگر اختلاف معنیدار داشتند. بعلاوه هیچگونه اختلاف معنیداری بین دو شوت در گشتاور آبداکشن ران و اکستنشن زانو مشاهده نشد. در نهایت باید گفت وجود یک ترتیبِ توالیوار در بروز گشتاور مفاصل، عاملِ انجام یک شوت هماهنگ و پر قدرت است.
شوت رویپا,سینتیک,مدل دینامیکی,گشتاور مفاصل
https://smj.ssrc.ac.ir/article_165.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_165_333475ea0d49a60f1abc14bdb016d0b7.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2014
01
21
تأثیر شش هفته تمرینات عصبی-عضلانی بر کنترل وضعیتی پویا و عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران پسر مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا
73
90
FA
هادی
صمدی
دانشگاه تهران
hadi.samadi@gmail.com
رضا
رجبی
دانشگاه تهران
rrajabi@ut.ac.ur
محمد حسین
علیزاده
دانشگاه تهران
علی
اشرف جمشیدی
دانشگاه علوم پزشکی ایران
بیثباتی عملکردی مچ پا از شایعترین عوارض ناتوانکنندۀ اسپرین حاد مچ پاست که غالباً به دور ماندن ورزشکار از فعالیت ورزشی منجر میشود. هدف از این کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده بررسی اثر شش هفته تمرینات عصبی-عضلانی تحت نظارت با تختۀ تعادل و تختۀ لغزان بر کنترل وضعیتی پویا و عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پاست. 28 دانشجوی تربیت بدنی ورزشکار پسر مبتلا به بیثباتی عملکردی که بهطور داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند، بهصورت تصادفی به دو گروه تمرین (14=n) و کنترل (14=n) تقسیم شدند. برنامۀ تمرینی شامل شش هفته تمرینات عصبی-عضلانی پیشروندۀ تحت نظارت، با استفاده از تختۀ تعادل و تختۀ لغزان بود. عملکرد اندام تحتانی با استفاده از پرسشنامههای اندازهگیری توانایی مچ پا و پا در فعالیتهای روزانه و ورزشی و کنترل وضعیتی پویا با استفاده از آزمون تعدیلشدۀ ستاره، اندازهگیری شدند. امتیازات آزمون ستارۀ تعدیلشده در هر سه جهت قدامی، خلفی داخلی و خلفی خارجی در گروه تمرین، در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنیداری نشان داد (05/0 > P). همچنین آزمودنیهای گروه تمرین، در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنیداری در امتیازات پرسشنامههای اندازهگیری توانایی مچ پا و پا در فعالیتهای روزانه و ورزشی نشان دادند (05/0 > P). انجام شش هفته تمرینات پیشروندۀ تحت نظارت عصبی-عضلانی با استفاده از تختۀ تعادل و تختۀ لغزان بهطور معنیداری عملکرد اندام تحتانی اندازهگیری شده و کنترل وضعیتی پویا ورزشکاران مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا را بهبود میبخشد.
بی ثباتی عملکردی مچ پا,مقیاس سنجش توانایی پا و مچ پا,کنترل وضعیتی پویا,تمرینات عصبی-عضلانی
https://smj.ssrc.ac.ir/article_166.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_166_766d8b7bad724d87563a6a1c2fb61260.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2014
01
21
مدل دینامیکی برای تحلیل پارامترهای بیومکانیکی پرتاب آزاد بسکتبال
91
108
FA
علی
سلیمی
دانشگاه اصفهان
salimiali2011@yahoo.com
شهرام
لنجان نژادیان
دانشگاه اصفهان
احمدرضا
موحدی
دانشگاه اصفهان
هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی سینماتیکی و سینتیکی پرتابهای آزاد موفق و ناموفق بسکتبال با استفاده از اطلاعات بهدستآمده از برنامهی پردازش تصویر و مدلسازی دینامیکی بود. شرکتکنندگان شش نفر از بسکتبالیستهای حرفهای با میانگین سن 09/2 ± 23 سال بودند. برنامهی پردازش تصویر در MATLAB طراحی شد تا مختصات دو بعدی بهدستآمده از تصویر دوربینها (u & v) را به زوایای بین مفاصل تبدیل کند. زوایای محاسبهشدهی بین مفاصل بهعنوان ورودی به مدل دینامیکی دادهشد و اطلاعات سینتیکی مانند ضربهی زاویهای و بیشینهی گشتاور بهعنوان خروجی بهدست آمد. از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون با نرمافزار SPSS نسخهی 18 برای مقایسهی پرتابهای موفق و ناموفق در سطح 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد در پرتابهای موفق، مفصل مچ دست (046/0 p ≤) دارای فلکشن بیشتر و مفصل آرنج (028/0 p ≤) دارای فلکشن کمتر نسبت به پرتابهای ناموفق است. سرعت زاویهای هر سه مفصل در لحظهی رهایی در پرتابهای موفق بیشتر از پرتابهای ناموفق بود، اما در سرعت زاویهای مچ دست و آرنج اختلافات، معنیدار شد. در بررسی ضربهی زاویهای اختلاف معنیداری بین پرتاب موفق و ناموفق وجود نداشت، اما در پرتابهای موفق، بیشینهی گشتاور مفصل مچ دست بیشتر از پرتابهای ناموفق بود (046/0 p ≤). در یک نگاه کلی، بهنظر میرسد افزایش در سرعت زاویهای مفصل مچ دست که ناشی از گشتاور بیشتر در این مفصل میباشد، در موفقیت پرتابهای آزاد تأثیر داشتهاست.
مدل دینامیکی,بیومکانیک,پرتاب آزاد بسکتبال,دوربین پرسرعت
https://smj.ssrc.ac.ir/article_167.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_167_be37a2934263eb48385ef2659d44988c.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2014
01
21
بررسی رابطهی بین قدرت عضلات اکستنسور ران، زانو و تنه با تعادل در پسران 13تا 15 سال
109
120
FA
حمید
جعفرنژادگرو
دانشگاه گیلان
علیاصغر
نورسته
0000-0003-3540-4470
دانشگاه گیلان
asgharnorasteh@yahoo.com
تعادل نیاز به تعامل پیچیده سیستمهای دهلیزی، بینایی و حسی پیکری دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطهی قدرت عضلات اکستنسور زانو و تنه با تعادل بود. 297 نفر از دانشآموزان مقطع راهنمایی استان گیلان توسط نمونهگیری خوشهای برای این مطالعه انتخاب شدند. ازآزمون تعادل ستاره برای ارزیابی تعادل و دینامومتر برای قدرت عضلات اکستنسور زانو و تنه استفاده شد. برای ارزیابی فرضیههای پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. سطح معناداریT برابر 05/0 در نظر گرفتهشد. نتایج پژوهش همبستگی معناداری را بین قدرت هر سه گروه عضلات اکستنسور زانو، تنه و ران با تعادل نشان داد. با توجه به نتایج تحقیق بهنظر میرسد عضلات اکستانسور تنه و زانو از عوامل مؤثر در اجرای آزمون تعادلی ستاره هستند.
تعادل,عضلات اکستانسور تنه,عضلات اکستانسور زانو,اکستنسور ران
https://smj.ssrc.ac.ir/article_168.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_168_d16ec6e8f86cabe572c7c2e5262a48f2.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2014
01
21
مقایسهی عملکرد تیکآف پرش طول ورزشکاران شرکتکننده در مسابقات قهرمانی آسیا با نخبگان جهان
121
134
FA
مجتبی
عشرستاقی
دانشگاه خوارزمی تهران
mojtabaashr@ut.ac.ir
الهام
شیرزاد
دانشگاه تهران
eshirzad@yt.ac.ir
احمدرضا
عرشی
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مرحلهی تیکآف مهمترین بخش یک اجرای پرش طول است و هدف اصلی آن تبدیل مناسب سرعت افقی به سرعت عمودی است. هدف از انجام این تحقیق، مقایسهی ورزشکاران پرشطول سطح بالای آسیایی با نخبگان جهانی این رشته در اجرای تیکآف بود. نمونههای این تحقیق، هشت ورزشکار مرد رشتهی پرش طول با میانگین رکورد 28/0± 68/7 متر بودند که در چهارمین دورهی مسابقات دوومیدانی داخل سالن بزرگسالان قهرمانی آسیا در تهران شرکت داشتند. از 37 اجرای ورزشکارها حین برگزاری مسابقه با فرکانس 300 هرتز فیلمبرداری شد و متغیرهای مورد نظر با استفاده از نرمافزار آنالیز حرکت بهدست آمد. متغیرهای تحقیق، با استفاده از آزمون تی، یک نمونهی مستقل با مقادیر مرجع مربوط به نخبگان جهان،مقایسه و تفاوتهای معنادار در سطح 05/0 گزارش شد. نتایج بهدست آمده، وجود تفاوت را، هم در الگوی سرعت و هم در نحوهی اجرای مرحلهی تیکآف نشان داد. سرعت عمودی (001/0p<)، سرعت افقی (001/0p<)، کمترین زاویهی زانو در مرحلهی تیکآف (046/0p=) و طول گام آخر (001/0p<)، کمتر از مقادیر مرجع بود. زمان تماس (003/0p=)، زاویهی انحراف (001/0p<) و زاویهی زانو در لحظهی تماس (001/0p=)، بیشتر از مقادیر مرجع بهدست آمد و افت شدید سرعت در فاز اول تیکآف مشاهده شد. بهنظرمیرسد که شرکتکنندههای این مسابقه، علیرغم آگاهی از نکات تکنیکی، در اجرای صحیح آن ضعف داشتند. نظارت مداوم بر تمرینها با استفاده از ابزارهای تحلیل حرکت برای تصحیح اشتباهات تکنیکی در کنار برنامهریزی برای افزایش قدرت اکسنتریک اکستنسورهای زانو و افزایش سرعت بیشینه، ارتقای رکورد را در پی خواهدداشت.
تیکآف پرش طول,تکنیک,سرعت,قدرت
https://smj.ssrc.ac.ir/article_169.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_169_c2ae664de6f3c06c76c661d3ccf91305.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
مطالعات طب ورزشی
2322-1658
2538-1512
5
14
2013
11
22
مقایسه آمادگی جسمانی کودکان نابینا و ناشنوا با همتایان عادی
135
150
FA
شیرین
عالی
دانشگاه خوارزمی تهران
shirin.aali1365@gmail.com
فرهاد
رضازاده
دانشگاه خوارزمی تهران
rezazade.farhad@gmail.com
کودکان معلول به سبب محدودیت های جسمانی در معرض کم تحرکی و کاهش فعالیت بدنی هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عواملآمادگیجسمانیکودکانمعلول بینایی و شنوایی و ارتباط آن با معلولیت صورت گرفت. در این مطالعه مورد شاهدی16 کودکنابینا و30کودکناشنوای 6-12 سالهبهصورتهدفمندوازجامعهدردسترسانتخابو60کودکسالم بعنوانگروهکنترل در پژوهش شرکتنمودند. در بررسی آمادگی جسمانی متغیرهای آمادگی قلبی تنفسی (تست پله سه دقیقه ای)، قدرت پنجه برتر و استقامت عضلانی (دراز و نشست)، انعطاف پذیری (خمش و رسش و بلند کردن تنه) و تعادل ایستا (آزمون اصلاح شده لک لک) و پویا (زمان برخاستن و نشستن) ارزیابی شدند. برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده گردید. نتایج نشان داد که قدرتپنجهدست برترنابینایانکمترازناشنوایان (007/0=p) وافرادسالم(007/0p=)،استقامتقلبیتنفسینابینایانوناشنوایانکمترازگروهسالمبود(001/0p=). همچنیندرآزمون استقامت عضلانی (001/0p=)، انعطاف پذیری تنه (001/0p=)وتعادلایستاوپویاتفاوتمعناداریبین گروه نابینایانوناشنوایانمشاهدهشد (001/0p=). اماایناختلاف بینگروهناشنوایانوسالم مشاهده نگردید (171/0p= ،935/0p=).نتایجآزمون انعطاف پذیری پشت و همسترینگ نیز تفاوتمعناداریبینگروههانشاننداد (365/0p=). به نظر می رسد که اختلالاتحسی موجبضعف برخی از فاکتورهایآمادگیجسمانی مانند استقامت قلبی تنفسی، استقامت وقدرت عضلانی و تعادل کودکان معلول حسی به خصوص نابینایانمیگردد،لذاتوجهبیشتربهبرنامههایآمادگی جسمانی معلولانحسیوهدایت این کودکانبهسمت فعالیتهای ورزشی ضروریبه نظرمیرسد.
آمادگی جسمانی,نابینا,ناشنوا,اختلالات حسی
https://smj.ssrc.ac.ir/article_250.html
https://smj.ssrc.ac.ir/article_250_78ef05d6076d8d4a2047c69e0518305d.pdf