نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه اصفهان

چکیده

بیماری پارکینسون یک عارضه‌ی پیش‌رونده‌ی مزمن است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با ایجاد اختلال در عقده‌های قاعده‌ای مغز، مشکلات حرکتی زیادی را در بیماران ایجاد می‌کند. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات ترکیبی )تعادلی و قدرتی( بر تعادل، انعطاف‌پذیری و عملکرد حرکتی بیماران مرد مبتلا به پارکینسون بود. تعداد 22 نفر از بیماران مبتلا به پارکینسون شهرستان اصفهان به‌صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند که به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی (11 نفر) و گروه کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به‌مدت 10 هفته به انجام برنامه‌ی تمرینی منتخب پرداختند. قبل و بعد از دوره‌ی تمرینی، تعادل ایستا (چشمان باز و بسته)، انعطاف‌پذیری (آزمون بشین و برس) و عملکرد حرکتی (با پرسش‌نامه‌ی UPDRS) تمامی بیماراناندازه‌گیری و نتایج با استفاده از t وابستهو مستقل٬ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بیماران گروه تجربی،  تعادل (پای برتر و غیربرتر و در هر دو حالت چشمان باز و بسته)،انعطاف‌پذیری و عملکرد حرکتی بعد از مداخله‌ی تمرینی به‌طور معناداری بهبود یافت (P< 0.05). در متغییر های فوق،  تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد  .(P< 0.05) از یافته‌های تحقیق می‌توان نتیجه‌گیری کرد که تمریناتمقاومتی و تعادلی باعث بهبود تعادل، انعطاف‌پذیری و عملکرد حرکتی در بیماران مبتلا به پارکینسون شده‌است. بنابراین می‌تواند به‌عنوان یک مداخله‌ی تمرینی برای این دسته از بیماران توصیه شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effect of combined training (balance and resistance) on balance, flexibility and motor function in patients with Parkinson

نویسندگان [English]

  • Effat Bambaeichi
  • Nader Rahnama
  • Foad Mahmoudi

چکیده [English]

Parkinson’s Disease (PD) is a progressive neurologic disorder in older age groups, which affects the central nervous system. The disease creates disruption in the basal ganglia of the brain; therefore the patient makes a lot of movement problems. The purpose of this study was to investigate the effect of combined training (balance and resistance) on balance, flexibility and motor function of PD patients. Twenty-two subjects with PD from Isfahan selected and randomly assigned into an intervention (N=11) and control groups (N=11). Patients in experimental group participated in a training program for 10 weeks. Before and after the training program static balance (opened and closed eyes), flexibility (sit and reach test), and motor function (with UPDRS) of all patients were assessed. The data were analyzed using independent and dependent t-test. In the experimental group patients, balance (both dominant and non-dominant legs, both opened and closed eyes), flexibility and motor function were significantly improved after intervention program (P<0.05). Furthermore, significant differences were found between groups in all variables (P<0.05). It can be concluded that resistance and balance training program improves balance, flexibility and motor function in PD, therefore, it can be recommended as a modality for these patients.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Parkinson
  • Balance
  • Flexibility
  • Motor Function